Przędziorek chmielowiec na plantacjach buraka cukrowego

Wyniki prowadzonego monitoringu plantacji buraka cukrowego wykazują na pojawienie się przędziorka chmielowca, głownie w rejonach o wysokich temperaturach i niskiej wilgotności powietrza. Wystąpienie szkodnika odnotowano na plantacjach na całym obszarze uprawy buraka w Spółce, dlatego zaleca się prowadzenie monitoringu plantacji pod kątem wystąpienia tego szkodnika.

Przędziorek chmielowiec (Tetranychus urticae) jest gatunkiem roztocza z rodziny przędziorkowatych. Szkodnik ten osiąga niewielkie rozmiary 0,2-0,5 mm i przez to jest trudno zauważalny na plantacji. Szkodliwość występowania tego szkodnika polega na wysysaniu soków z liści buraka cukrowego co prowadzi do stopniowego ich żółknięcia, a w późniejszym czasie do brunatnienia i całkowitego zasychania liści. Przędziorek powoduje uszkodzenia po obu stronach blaszki liściowej, chociaż pierwszą zauważalną oznaką jest jaskrawa mozaika widoczna na górnej stronie liścia. Początkowe objawy żerowania mogą być mylone z niedoborem niektórych składników pokarmowych, takich jak np. magnez czy mangan. Objawy żerowania w początkowej fazie obserwowane są na brzegach pola, gdyż szkodnik ten atakuje plantacje od miedz i zadrzewień, a następnie stopniowo przesuwa się w głąb pola. Zdarza się, że przędziorek rozprzestrzenia się na plantacji nie powodując przy tym widocznych zmian, ale w późniejszym okresie populacja szkodnika narasta gwałtownie, a następujące straty widoczne są bardzo szybko na dużej powierzchni plantacji.

Przędziorek chmielowiec najlepiej rozwija się w temperaturze powyżej 25°C i niskiej wilgotności powietrza (35–55%). Silne żerowanie tego szkodnika może być przyczyną zmniejszenia wysokości uzyskanego plonu nawet o 25% oraz zmniejszenia zawartości cukru w korzeniach o 2%.

Do ochrony plantacji przed przędziorkiem zarejestrowany jest akrycyd Ortus 05 OC w dawce 1,5 l/ha zalecany do stosowania z adiuwantem.